جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
ساعت : ۰۴:۰۷
کد خبر: ۱۴۲۱۱۶
|
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۳ - ۱۱:۴۲
در رونمایی از دو پروژه موسیقایی در فرهنگسرای ارسباران مطرح شد

موسیقی هویت و فرهنگ ماست

آیین رونمایی از دو پروژه موسیقی «اشک باران» و «رمز و راز ساز» با حضور بزرگان موسیقی ایران در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

موسیقی هویت و فرهنگ ماستبه گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، آیین رونمایی از دو آلبوم موسیقی «اشک باران» و «رمز و راز ساز» با حضور بزرگان و چهره‌های موسیقی ایران چون داوود گنجه‌ای، میلاد کیایی، مظفر شفیعی، سعید رودباری، رضا مهدوی، رضا طیبی، علیرضا میرعلینقی، بهروز وجدانی، امیرمهیار تفرشی‌پور، جهانشاه برومند، پویان آزاده، محسن رجب پور، حمید خزاعی، رضا خرم، مهیار شادروان، محمدرضا طیار، فروغ بهمن پور، بابک شهرکی، محمدرضا بازرگانی و...، شامگاه جمعه ۱۳ مهرماه در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

در ابتدای این آیین، جهانشاه برومند آهنگساز آلبوم «اشک باران» و «رمز و راز ساز» ضمن قدردانی از هنرمندانی که در خلق این دو اثر موسیقی او را همراهی کرده بودند، درباره آلبوم «اشک باران» گفت: من ابتدا آهنگ‌ها را می‌ساختم و آن‌ها را در اختیار محمدرضا بازرگانی ترانه‌سرا قرار می دادم تا رویشان شعر بسراید و در نهایت اورتور را به آنها اضافه می‌کردم؛ البته یک قطعه که درغم فراق مادرم ساختم را نیز خواهرم پوراندخت برومند شعرش را گفته است.

برومند در ادامه افزود: آثار این آلبوم موسیقی همگی توسط بابک شهرکی آهنگساز و نوازنده برجسته ویلن تنظیم شده اند و مهیار شادروان به عنوان خواننده قطعات  را اجرا کرده اند.

وی همچنین درباره آلبوم «رمز و راز ساز» نیز بیان داشت: این اثر که به آهنگسازی بنده و نوازندگی پیانو پویان آزاده و نوازندگی تنبک محمدرضا طیار تهیه شده، تلفیقی از بداهه‌نوازی و آهنگ‌های نوستالژیک قدیمی است؛ در واقع این کار تلفیقی از نوازندگی و بداهه‌نوازی و بازآفرینی قطعاتی است که در گذشته ساخته شده و خاطره‌ساز هستند.

ذات هنر خلاقیت است

در ادامه یک قطعه از آلبوم «اشک باران» توسط مهیار شادروان اجرا و سپس محمدرضا بازرگانی ترانه‌سرا با خواندن چند بیتی از سرودهایش گفت: بیش از ۴۰ سال است که با دکتر جهانشاه برومند همنشینی و مراوده موسیقایی و ادیبانه‌ای داشتیم و همیشه قصد و هدفمان بر این بود که قطعاتی را در همکاری با هم عرضه کنیم که ارزش شنیدن داشته باشد اما متاسفانه من همیشه از این کار امتناع می‌کردم و دوست داشتم در سایه باشم اما جوشش هنری اجازه نمی‌داد تا اینکه ایشان قطعاتی را ساختند و من نیز با شنیدن اولین اثر از این مجموعه در مطب ایشان ناخودآگاه قلم به دست گرفتم و ترانه‌ای برای آن سرودم و در نهایت این اثر شکل گرفت و امروز با حضور شما بزرگان رونمایی شد.

وی ادامه داد: ذات هنر خلاقیت است و این خلاقیت از روح هنرمند برمی‌خیزد و به دل هنردوستان می‌نشیند. امیدوارم این آلبوم رضایت شما را فراهم کند و درخلوتتان از موسیقی و کلام آن لذت ببرید.

آلبوم «اشک باران» در امتداد موسیقی ملی ایران است

در ادامه این مراسم علیرضا میرعلینقی پژوهشگر و مورخ موسیقی با اشاره به اینکه امشب وزنه‌های موسیقی زیادی حضور دارند، بیان داشت: من ناچیزترین سهم را در آلبوم «اشک باران» داشتم و تنها یادداشت بروشور این اثر را نوشتم. این آلبوم از لحاظ سبک‌شناسی در امتداد فضایی است که ما آن را به عنوان موسیقی ملی ایران می‌شناسیم؛ موسیقی که پایه‌های آن توسط استاد خالقی و تجویدی گذاشته شد و توسط استادانی چون فرهاد فخرالدینی ادامه یافت.

وی در ادامه افزود: آلبوم «اشک باران» اولین کار ارکسترال آقای جهانشاه برومند است که از ایده‌های ملودیک و ناب بهرمند است و مرهمگذار روح مهجور موسیقی است.

موسیقی هویت و فرهنگ ماست

در ادامه مراسم رونمایی از دو آلبوم موسیقی«اشک باران» و «رمز و راز ساز»، بهروز وجدانی پژوهشگر موسیقی ایران با بیان اینکه موسیقی را باید شنید، گفت: موسیقی اقیانوسی هست که افراد زیادی درآن دخیل هستند اما متاسفانه همه فکر می‌کنند موسیقی فقط خوانندگی است در صورتی که خواننده یک اثر طی زمان تغییر می‌کند اما صاحب اثر یعنی آهنگساز یکی است.

وی ادامه داد: خوشبختانه این دو آلبوم همانند آلبوم‌های گذشته شکل گرفته یعنی صاحبان و اجراکنندگان آن در یک همنشینی و مراوده‌ای آنها را خلق کردند.

این پژوهشگر موسیقی بیان داشت: موسیقی بخشی از هویت و فرهنگ ماست وقتی موسیقی را کمرنگ کنیم هویت، فرهنگ و اصالتمان کمرنگ می‌شود.

بعد از صحبت‌های وجدانی، محمدرضا شرایلی پژوهشگر تاریخ موسیقی ایران در سخنانی گفت: ما در فرهنگ‌مان و در تمامی شئون فرهنگی در طول تاریخ نشان داده‌ایم که ایرانی جماعت هر چیزی را از خارج می‌گیرد می‌تواند ایرانی‌اش کند؛ ۱۸۰ سال پیش پیانو و ۲۰ سال بعد ویلن وارد موسیقی ایران شدند و همنوازی‌های این دو ساز ضبط شد؛ بنابراین ما با دو سازی مواجه هستیم که میراث‌دار صد و اندی ساله برای موسیقی ایران هستند.

وی ادامه داد: به دلایل تاریخی در دوره قاجار سنتور و کمانچه کمرنگ می‌شوند و دو ساز پیانو و ویلن تا حدودی جایگزین این دو ساز می‌شوند و شاگردان موسیو لومر به تدریج ردیف‌های موسیقی ایرانی را روی این دو ساز پیاده می‌کنند و جالب است که در دوره رضا شاه نیز پیانو و ویلن در بین نسل جوان طرفداران بسیاری برای خود پیدا می‌کنند و باز هم کمانچه و سنتور به حاشیه می‌روند؛ این اتفاق ادامه پیدا می‌کند تا زمانی که استاد صبا و هم‌نسلانشان باز هم برای چند دهه نغمه این سازها را در موسیقی ایران طنین‌انداز می‌کنند.

شرایلی در ادامه افزود: در نهایت به نسلی می‌رسیم که اعتقاد داشتند وقتی کمانچه داریم چرا ویلن بنوازیم و وقتی سنتور داریم چرا پیانو رو اجرا کنیم. من معتقدم اگر قرار باشد ویژگی‌های سنتورنوازی و کمانچه نوازی دوره قاجار را بررسی کنیم، باید پیانونوازان و ویلن‌نوازان آن دوره را که شاگردان استادان کمانچه و سنتور هستند، بررسی کنیم؛ اینها همه گنجینه‌های به یادماندنی از این دو ساز ارزشمند هستند.

این پژوهشگر تاریخ موسیقی ایران در خاتمه افزود: یک بخشی از تاریخ موسیقی هر کشوری خلاقیت استادان آن کشور است بنابراین ما نمی‌توانیم خلاقیت استادان چند نسل از پیانونوازان و ویلن‌نوازان را نادیده بگیریم.

در پایان مراسم، جهانشاه برومند، محمدرضا طیار و پویان آزاده قطعاتی را در ماهور اجرا کردند و سپس با همراهی مهیار شادروان قطعه میکده از ساخته‌های استاد یاحقی نیز توسط آنها نیز اجرا شد و در انتها  با حضور اهالی موسیقی از این آلبوم و نیز آلبوم «اشک باران» رونمایی شد.

نظر شما